Znajdź w sobie motywację

Początki

Zagadnienie motywacji badane jest już od wielu lat. Bez poczucia motywacji oraz całego procesu motywowania świat nie osiągnąłby tak wiele. Proces ten polega na pokierowaniu pracownikiem w taki sposób, aby osiągnął jak największe pozytywne rezultaty w swoim działaniu i wpłynął na rozwój przedsiębiorstwa. Ważne jest dokładne prześledzenie, co powoduje motywację u danej jednostki. Może to być awans, wynagrodzenie lub samorozwój, na który pozwala wykonywanie danej czynności.

Istnieją trzy składniki motywacji.

 

Kierunek, wysiłek i wytrwałość. Kierunek to określenie czynności i celu, do którego dąży jednostka. Wysiłek, czyli określenie jak wiele należy wykonać i ile będzie to kosztowało daną osobę oraz wytrwałość, czyli jak dużo czasu trzeba na to poświęcić.
Wyróżnia się dwa główne rodzaje motywacji, są nimi motywacja wewnętrzna i zewnętrzna. Pierwsza z nich opiera się na bodźcach wewnętrznych, np. na poczuciu odpowiedzialności za daną czynność, zainteresowaniu swoją pracą oraz nastawieniu na samorozwój. Natomiast motywacja zewnętrzna kieruje się nagrodami oraz zyskiem jaki czeka na pracownika po wykonanym zadaniu. Może nim być awans, premia, wynagrodzenie lub pochwała. Motywacja wewnętrzna jest znacznie skuteczniejsza i trwalsza niż motywacja zewnętrzna. Głównym powodem działającym na jej korzyść jest fakt, że jest wrodzona a nie nabyta jak w przypadku motywacji zewnętrznej.

Wśród motywacji wewnętrznej można wyróżnić motywację wrodzoną typu biologicznego oraz wewnętrzną nabytą. Pierwsza z nich jest związana z zaspokojeniem potrzeb pozwalających na przeżycie jednostki. Przykładem może być zaspokojenie potrzeby głodu, aktywności, ruchu, oddychania itd. Dopiero po ich zaspokojeniu ujawnia się reszta potrzeb, która jest powiązana z motywacją wewnętrzną wyuczoną. Odnoszą się do niej potrzeby akceptacji, bezpieczeństwa, sukcesu, dominacji, samorealizacji. Istotne w tym przypadku są również zainteresowania jednostki, samoocena oraz poczucie własnej wartości.

Motywacja przez rozwój

Warta poruszenia jest również motywacja przez rozwój. Jest to skuteczny rodzaj motywacji, ale często budzący niepewność wśród pracodawców. Motywacja przez rozwój, jak sama nazwa wskazuje, opiera się na skłanianiu pracowników nie tylko do samorozwoju, ale również na umożliwianiu im rozwoju przez pracodawcę. Dotyczy to głównie szkoleń, kursów, awansów, delegacji itd. Może się wydawać, że jest to łatwe i proste jednak nie tylko budzi wątpliwość, ale i pewne trudności.

Po pierwsze nie wszyscy pracownicy chcą się rozwijać i patrzą na to rozwiązanie jak na korzyść. Po drugie organizacja szkoleń lub wysyłanie pracowników na kursy wiąże się z obciążeniem finansowym pracodawcy. Często boją się oni, że wyszkolą pracownika na własny koszt a on odejdzie do konkurencji. Część firm, najczęściej tych małych nie ma dostatecznych funduszy, aby zapewnić takie szkolenia swoim pracownikom. Faktycznie podane wyżej sytuacje są prawdziwe i mają miejsce na rynku, jednak na wszystko można znaleźć rozwiązanie.
W przypadku obawy przejścia do konkurencji firmy mogą podpisywać umowy lojalnościowe z pracownikami lub tzw. zakazy konkurencji. Małe firmy mogą szkolić pracowników we własnym zakresie udostępniając im fachową literaturę lub korzystając np. z dofinansowań unijnych. Poprzez rozwój pracowników  zwiększa się ich samoocena, poczucie własnej wartości oraz pewność siebie, co skutkuje lepszą pracą, wydajnością i gotowością na nowe wyzwania.  Podczas motywowania przez rozwój stosuje się głównie delegowanie. Jest to przekazanie odpowiednich, nowych zadań i obowiązków pracownikom. Dzięki temu osoba jest zmuszona do podjęcia wyzwania, rozwinięcia się i zdobycia nowych doświadczeń. Pozytywnym skutkiem takiego działania jest również odciążenie kadry zarządzającej, która może przekazać część obowiązków reszcie pracowników na niższych szczeblach, co powoduje zwiększenie efektywności organizacji. Pracownicy otrzymujący ważne zadania czują się dowartościowani a relacja, która powstaje między nimi a kierownictwem zwiększa poziom zaufania w zespole. Taki rodzaj obdarzenia pracownika zaufaniem jest świetnym rodzajem motywacji.

Motywacja pozytywna i negatywna

 Do rodzajów motywowania pracowników można zaliczyć również motywację pozytywną oraz negatywną. Pozytywna opiera się na nagrodach i zachęcaniu pracownika poprzez przyjemności czekające go po osiągnięciu danego celu lub wykonaniu powierzonego mu zadania. Natomiast negatywna opiera się na karach i przykrych konsekwencjach swoich działań jak np. kary finansowe, cięcia wynagrodzeń i premii, brak awansu lub benefitów. Uznaje się, że bardziej efektywna i skuteczna jest motywacja pozytywna. Zbyt duże obciążenie pracownika motywacją negatywną może powodować u niego stres. 

Na koniec trochę o „szukaniu” motywacji zarówno wewnętrznej jak i zewnętrznej.

Za motywator wewnętrzny uznaje się to co nas popycha do działania tzw. z serca. Jest w tym sporo racji ponieważ motywacja ta jest wrodzona. Istnieje pięć głównych typów osobowości, których motywuje co innego:

REWANŻ czyli inaczej rywalizacja. Jeśli nie lubisz przegrywać, a każda gra kojarzy Ci się z wygranym lub przegranym to bardzo możliwe, że jesteś tym typem. Osoby te motywuje możliwość sprawdzenia się, współzawodnictwo oraz wszelkie możliwe konkurencje i gry. Jeśli jesteś tym typem kieruj się właśnie rywalizacją. Wybieraj cele, dzięki którym będziesz mógł się sprawdzić, stawiaj sobie kolejne szczebelki do osiągnięcia i wymagaj coraz więcej. Pamiętaj jednak, że robisz to dla siebie, nie żeby komuś coś udowodnić.

CIEKAWOŚĆ czyli poszerzanie horyzontów. Jeśli uwielbiasz zgłębiać każdy napotkany temat i odczuwasz potrzebę analizowania każdego zadania, to zapewne jesteś tym typem. Podczas wyznaczania celów postaraj się zapisać je jak najbardziej szczegółowo a zamiast jednego głównego celu postaw sobie pięć szczegółowych. Rozpisz dokładną ścieżkę do uzyskania tego czego pragniesz. Pamiętaj, żeby nie przesadzić, cel musi być sprecyzowany i jasny. Jeśli rozbijesz go na zbyt wiele części, możesz się pogubić.

WŁADZA czyli potrzeba bycia liderem. Osoby te cechuje wysoki poziom ambicji i pracowitość. Mają potrzebę bycia potrzebnym i posiadania ludzi, którzy za nimi pójdą. Pamiętaj, aby nie wziąć na siebie zbyt wiele i szanować wybory innych. Nie każdy musi popierać to co robisz i chcieć postępować tak samo. Jeśli odczuwasz spadek motywacji rozejrzyj się komu możesz pomóc, to powinno przywrócić Ci chęci.

UZNANIE czyli potrzeba akceptacji. Dla tego typu osób motywatorem jest poczucie uznania i akceptacji. Jeśli lubisz być doceniany i chwalony, ale jednocześnie słabo znosisz krytykę to bardzo możliwe, że reprezentujesz ten typ. Wyznaczaj cele, do których jesteś przekonany. Możesz opowiadać o tym co osiągasz swoim bliskim i przyjaciołom dzięki czemu zaspokoisz potrzebę uznania. Nie zapominaj jednak, że najważniejsze jest to co myślisz Ty sam.

HONOR czyli poczucie obowiązku. Osoby te odczuwają motywację wewnętrzną jako wykonanie obowiązku. Jeśli chcą coś osiągnąć i wyznaczają cele to traktują je automatycznie jako obowiązek do spełnienia. Zazwyczaj są punktualni, dokładni i ambitni. Brzmi pięknie jednak warto pamiętać, żeby nie przesadzić. Zbyt wysoki poziom poczucia obowiązku może powodować choroby somatyczne.

Motywacja zewnętrzna jest trochę łatwiejsza ponieważ jest nabyta. Wystarczy znaleźć coś co wywołuje u nas potrzebę posiadania. Może to być nowa sukienka, samochód, dom lub komputer. Za motywator zewnętrzny możemy uznać wygraną w konkursie, awans lub szczęście drugiej osoby. Bazując na powyższych typach dla osoby kierującej się ciekawością, motywatorem zewnętrznym będzie np. nowe szkolenie lub wycieczka. Rewanż może zadowolić się wygraną w konkursie a władza, awansem. Jakikolwiek typ reprezentujesz kieruj się tym co czujesz.

Zawarłam tu informacje, które są tylko sugestią, pamiętaj że każdy ma swoją własną ścieżkę do osiągnięcia sukcesu.

Zajrzyj na mój instagram 🙂